ഓർമകൾ

വീടിനടുത്ത്

ഒരു കൊടിമരമുണ്ട്,

മുകളിൽ

ആയിരങ്ങളുടെ
ചോര വീണത്,

വേദനിക്കുമ്പോൾ

അതിനരികിലെത്തും

വിഹായസിനെ

ചുംബിച്ചുണർത്താൻ

വെമ്പുന്ന

അതിനെ

നോക്കി

ചുരുട്ടും മുഷ്ടി .....

ഇവിടെ

ചില

വാർത്തകൾ

വായികുമ്പോൾ,

കാണൂമ്പോൾ

ആറുനില കെട്ടിടത്തിന്റെ

താഴെ വന്നു നോക്കും,

കാണാതാകുമ്പോൾ

തികട്ടി വരുന്ന

വേദന കടിച്ചമർത്തും,

കിടകുമ്പോൾ

കണ്ണടച്ച്

ഓർത്തെടുക്കാൻ

ശ്രമിക്കും...

നഷ്ടമായവ


പ്രിയപ്പെട്ടവ.....

വല്ലപ്പോഴും പൂക്കുന്ന മരം

വേലി കെട്ടി

അതിർത്തി

തിരിച്ച്

കാക്കുമ്പൊഴും,

ഇന്ദ്രിയങ്ങളെല്ലാം

തുറന്നു

വെക്കുന്നുണ്ട്,

കൊമ്പൊന്നു

ചായാൻ,

അയലത്തെ

മാവിന്റേയൊ

ആഞ്ഞിലിയുടേയൊ

വേരിൽ

വേരൊന്നു

കൊളുത്താൻ,

അതിർത്തി

ഭേദിച്ച്

വേലി

പൊളിച്ച്

ഒരിലയെങ്കിലും

താഴെ

വീഴാൻ.....

അപ്പോഴും

പൂക്കാതെ

കായ്ക്കാതെ

പെണ്മരം

സങ്കടമരം..................

അകലം

ഭാര്യയെ സ്വപ്നം

കണ്ടെന്നു

സുഹ്രുത്ത്

പറഞ്ഞപ്പോൾ

പണ്ട്

അമ്പിളിയമ്മാവനെ

സ്വപ്നം

കാണാറുള്ളത്

ഞാൻ

ഓർത്തു......